O sprawiedliwości i wyrównywaniu dochodów (2)

Jest chyba tak, że z poglądu o równości ludzi wynika dążenie do sprawiedliwości. Chodzi o postulat, że jedni nie powinni aż tak cierpieć, gdy inni są aż tak szczęśliwi (np. jedni nie powinni umierać z braku chle- ba, kiedy inni wyrzucają ka- wior na śmietnik), i że należy temu - w miarę możności[1] – zapobiegać. Socjaliści (łac. socialis - pol. społeczny) przykładają wielką wagę do tego postulatu.

            Z poglądu o równości ludzi w sposób oczywisty wynika również, że jedni ludzie - jeśli to tylko możliwe[1] - nie powinni ograniczać wolności innych ludzi, dominować nad nimi i decydować o ich losie (np. ludzie nie powinni mieć innych ludzi na własność). Liberałowie (łac. libertas - pol. wolność) przykładają wielką wagę do tego postulatu.

            W praktyce w wielu społeczeństwach dbałość państwa o sprawiedliwość przyjmuje m. in. właśnie formę wyrównywania dochodów za pomocą podatków i zasiłków[2]. 

-------------------------------

[1] Zapobieganie cierpieniu i ograniczaniu wolności bywa sprzeczne z poglądem, że ludzie powinni odpowiadać za własne czyny (np. pomyśl o alkoholiku, który cierpi "na własne życzenie", a także o więzieniu dla tych, którzy nie rozumieją, że „granicę mojej wolności stanowi wolność drugiego człowieka”). 

[2] Dbałość o wolność i dążenie do wyrównywania dochodów bywają sprzeczne (np. pomyśl o podat- ku spadkowym, który ogranicza właściciela wolność dysponowania majątkiem, lecz zapewnia środki na zasiłki dla ubogich). Jednak niekiedy dbałość o wolność i dążenie do wyrównywania dochodów się wspierają (np. pomyśl o płacy minimalnej, która  rozszerza pole wolności wielu pracowników, bo ogranicza przymus ekonomiczny, któremu podlegają).