Brusiarnia (5)

Instytut wpajał aspirantom ideę „partyjności” nauki. Na inauguracji zajęć Bolesław Bierut mówił, że zadaniem Szkoły jest „wychowanie kadry działaczy rewolucyjnych, (…) umiejących posługiwać się orężem przodującej teorii społecznej w walce o zwycięstwo socjalizmu” (Bierut 1950). Zastępcą Schaffa był Emil Adler, który głosił, że celem nauki jest nie prawda, lecz propagandowe wspieranie socjalizmu (zob. Adler 1953). Zdaniem Beaty Bińko Instytut był intelektualnym gettem, co wzmacniało więź słuchaczy (Bińko 1996, s. 214; podobnie Sitek 2000, s. 58−60). (…) Sitek z aprobatą cytuje m.in. dosadną opinię, że Instytut był „skrzyżowaniem chederu z komisariatem” (28% aspirantów IKKN zadeklarowało narodowość żydowską) (Sitek 2000, s. 57−58; Connelly 1996, s. 328).